Waarom zien we aardbeien als rood?

Weet je wat ik altijd doe als ik heel erg boos ben? Ja, schelden, slaan? Nee, nee, dan ga ik heel veel eten. Eigenlijk alles met slagroom en vooral aardbeien met slagroom. Dat helpt echt heel goed tegen mijn boosheid he. Ik ken trouwens nog wel een heel leuk testje met aardbeien. Ohja, da's prima, want ik kan ook echt kilo's aardbeien eten als ik niet boos ben. Ja, maar dit gaat niet over eten, het gaat over kijken. Let op. Zo het onderzoek begint. Kijk eens even door die camera en vertel mij welke kleur die aardbei hebben. Is dat een serieuze vraag? Ja, doe maar. Eh ja rood. Klopt. Het mooie is nu dat jouw hersenen ervoor zorgen dat je onder alle lichtomstandigheden die aardbei als rood ziet, ook als ze dat helemaal niet zijn. Moet je kijken. Ik heb hier een filtertje. Kijk nu nog eens door de camera. Welke kleuren hebben de aardbeien nu? Ja, ik zie nog steeds rood. Maar ja, dat zal dan dus wel niet kloppen. Je ziet dat ze de kleur rood hebben. Ja, maar doe dat filter dat ik ervoor voorhoud wordt al het rode licht eigenlijk weg gefilterd en hebben de aardbeien de kleur grijs. Zoom maar eens even flink in op zo'n aardbei tot je echt de pixeltjes kan zien. Ja, nu zie ik wel grijs. Precies. Kijk, en daarmee hebben we iets heel bijzonders gedemonstreerd: zien doe je niet alleen met je ogen. Kijk, ons brein weet dat die aardbei rood zijn. Dus als jij naar die grijze aardbeien zit te kijken, dan denken jouw hersenen dat er gewoon een gek blauw licht overheen schijnt. En dan vullen ze die rode kleur dus voor je in. Echt superfascinerend. Het is wel echt vet hoor!