Zie je het gezicht van Janouk of de prof?

Janouk. Janouk! Oke. Wat is het? Ik heb wat geknutseld. Even een testje doen, even kijken hoe goed je bent in het herkennen van dingen. Oke. Kijk goed. Wat zie je? Ik zie een soort de hele kunstzinnige foto van mezelf. Ja oke, kom nu eens wat dichterbij. Kom maar. Goed kijken, wat zie je nu? Heh nu zie ik jou! Cool he? Hoe kan dat nou? Dit is een soort rare mix van onze gezichten, want van mezelf zie ik een beetje alle vage lijnen en van jou zie ik alle details. Kijk, als je heel ver weg staat, eigenlijk te ver weg staat, zien je ogen de kleine details niet meer, dan zie je alleen de algemene informatie. En dan zie je dus jezelf. Kom je vervolgens heel dichtbij staan, dan geven je hersenen de voorkeur aan de fijne details. En dan zie je mij. Dit is echt heel raar. En dat betekent dus ook dat je ogen eigenlijk helemaal niet betrouwbaar zijn. Dus vanaf nu alles wat ik zie geloof ik niet meer. Ja, dat is dan ook wel overdreven natuurlijk. Kijk, als je twijfelt kun je best gewoon even de tijd nemen hé. Bekijk iets van dichtbij en van ver weg. Dan kom het vanzelf wel goed. Oke goeie tip. Wat doe jij nou? Nou, op die foto had ik maar de helft van jouw gezicht. Ik wil eens onderzoeken hoe het is om jouw gezicht helemaal te hebben. Nou, dat ziet er behoorlijk nep uit. Dat was hem weer, tot de volgende Brainstorm en hou je koppie erbij. Geeft nu maar weer m'n koppie terug. Ik ben er wel klaar mee. Veel beter zo.