Hoe kiest een dader zijn slachtoffer?

Zet hem maar neer ja. Plantje erbij. We gaan een onderzoek doen waarbij het testteam geen enkel idee heeft van wat we precies gaan testen. We gaan onderzoeken hoe een dief zijn slachtoffer uitkiest. Is er wel eens wat bij jou gejat eigenlijk? Ja, vroeger op school elke dag m'n bammetjes. En bij jou? Nee, eigenlijk niet. Maar ik denk dat ik gewoon te sterk overkom en dan durven ze gewoon niet. Hoe kiest een dader zijn slachtoffer? Dat gaan we checken. Het Brainstorm-testteam gaan we lekker voorliegen. Dat mag in het kader van de wetenschap. Ze mogen namelijk niet weten dat ze straks bestolen kunnen gaan worden. Zo welkom allemaal! Ik heb hier zes enveloppen, voor iedereen één envelop met een persoonlijke opdracht. Fijn dat jullie meedoen met dit experiment. Jullie hebben allemaal een oortje in zie ik, goed. Via dat oortje kan ik met jullie communiceren en ik ga jullie straks allemaal opdrachten influisteren. Ik ga jullie nu deze enveloppen geven, maar wel even erbij zeggen dat je hem pas mag openmaken als je een seintje krijgt, ja? Ik ben wel eens bestolen, maar dat was een huisinbraak. Toen was mijn iPod gestolen en voor de rest ben ik nooit bestolen. Nou, op school, twee weken geleden is mijn jas gestolen. Ik heb wel eens snoepjes gejat. Dat heeft iedereen denk ik wel. En ik heb ook wel eens een shirt gejat uit een winkel. Voor het onderzoek hebben we ook de hulp ingeschakeld van Martin Miles, een voormalig dief die zich nu inzet als coach. Ik kom uit een ruige jeugd, om het zo maar te zeggen. Ik heb veel rotzooi uitgehaald en ben daardoor in de gevangenis terechtgekomen. En nu, met mijn ervaringen die ik toen heb gehad, probeer ik jongeren eigenlijk te motiveren om niet dezelfde fout te maken als mij. Is superknap en fijn dat je dat verhaal hier met ons wil komen delen. Belangrijk werk ook. Ik ben heel benieuwd waar ons testteam dadelijk op gaat letten bij het uitzoeken van een slachtoffer. Kijk. Daar komt het testteam binnen. Daar zijn ze. Goed. Jongens, meiden, jullie mogen zo meteen een rugzakje van de bank afpakken en die omdoen en dan gaan we echt starten. Oké, tijd om de enveloppen open te maken en te starten met je persoonlijke opdracht. Loop van verkeersbord naar een verkeersbord en vermijd ten alle tijden oogcontact. Loop rond met brede schouders en een vriendelijk gezicht. Loop mank van olievat naar olievat. Loop zo zelfverzekerd mogelijk, zonder dat de rest ziet wat jouw opdracht is. Die opdrachten die ze net hebben gekregen in die enveloppen, die doen er eigenlijk helemaal niet toe. Nee, nee, die zorgen er alleen maar voor dat die slachtoffers allemaal net een ander loopje hebben. Toch Martin? Lopen is erg bepalend, ja. En waarom dan eigenlijk? Omdat het te maken heeft met je lichaamshouding natuurlijk. Je non-verbale communicatie. In feite bestaat de groep nu uit daders en slachtoffers. De slachtoffers hebben een persoonlijke opdracht waarmee we hun lichaamstaal en manier van lopen beïnvloeden. Wat zij niet weten is dat er drie met scharen bewapende daders in de groep geïnfiltreerd zijn die we zo een voor een op rooftocht gaan sturen. Als je mij hoort, dan mag je achter je oor krabben. Oké, heel goed. Top. Jij gaat een dader spelen. De bedoeling is dat jij zo voorzichtig mogelijk lintjes gaat stelen uit rugzakken, dus kies daarbij je slachtoffer zorgvuldig. Succes! Ik heb het idee dat hij nu heel erg aan het scannen is. Kijk kijk kijk. Ik kijk ten eerste hoe ze lopen. Dan kijk ik ook nog of ze goed om zich heen kijken of meer afwezig zijn. Ik zie daar een jongen lopen met een beetje een onzeker loopje en toen dacht ik oké. Die is de mijne. Dat ging supersnel. En soepel en smooth. Kijken, wie kiest ie nu uit. Zo. Oh oh. Hij is gesnapt, hij is gesnapt. Maar dit was ook wel echt een hele brutale. Het ging wel een beetje klunzig omdat ik er wel zenuwachtig van werd, maar het is gelukt. Ben jij wel eens gesnapt? Ik ben een keer goed gesnapt ja. Ja? Ja. Ja. De fietsendieven. Ik was een fiets aan het stelen. En toen kwam de politie aanrijden. Ook politie ook echt. Ja, dan ben je goed gesnapt. Inderdaad ja. Jolien. Als je mij hoort, krab dan onopvallend achter je oor. Jij bent de dader in dit spel. Als je mij hoort, krab dan eventjes achter je oor en de bedoeling is dat je zoveel mogelijk lintjes gaat stelen uit alle rugzakken. Maar daarbij is het heel belangrijk dat niemand doorheeft wat je doet. Ik vind spannende dingen wel leuk en ik dacht ja dit is wel iets voor mij. Oh ik weet wel zeker dat ik een goeie dief ben. Maar dat is wel ook weer iemand die niet oplet, die naar beneden kijkt. Als ik een slachtoffer kies, dan kijk ik naar hoe diegene overkomt, denk ik: oh, jij bent best wel zelfverzekerd. Je kijkt goed om je heen dan schrikt dat me best wel af. Het is iets spannends, want word je betrapt, word je niet betrapt...Maar als ik iemand schichtig zie bewegen, dan denk ik oké, van jou kan ik wel stelen. Zo. Nee. Ik zou niet durven. Nee. Jolien heeft volgens mij al best wel wat wat lintjes verzameld, zo te zien. Dat gaat lekker. Pikt ze naar een beetje dezelfde mensen en dezelfde slachtoffers uit als die jou opvallen? Eentje sowieso, die met die witte trui aan. Ja, en wat doet hij dan? Waarom maakt dat hem? Ja, hij kijkt naar beneden. Hij let niet echt op, hij zit in z'n eigen wereldje. Oh dus naar beneden kijken is echt zo'n ding wat je dus vooral niet moet doen op straat. Nee, je moet wel je omgeving natuurlijk een beetje scannen, wie loopt op me af? Goed jongens, meiden, het experiment zit erop. Wij komen jullie kant op. Ik vond het best leuk om dief te zijn eigenlijk. Het is best grappig eigenlijk om te doen. En bij twee mensen leek het me toch geen goed idee omdat die heel zelfverzekerd en goed om zich heen keken. Dus bij die heb ik het niet gejat. Wij hebben de resultaten, althans die van jullie drie. Ja precies, want degenen die een opdracht in een envelop kregen, van jullie hebben we geen resultaat, want dat waren fake opdrachten. Ja, sorry. Ja. Wij hebben namelijk een aantal zakkenrollers op jullie losgelaten. En met die fake opdrachten hebben we geprobeerd om jullie lichaamstaal te beïnvloeden. Ondertussen hebben wij het gedrag van die zakkenrollers geanalyseerd. En wat blijkt nou? De daders waren heel specifiek in het uitzoeken van hun slachtoffers. Er is al veel vaker onderzoek gedaan naar de keuze van slachtoffers door criminelen. Zo hebben onderzoekers veroordeelde criminelen laten kijken naar video's van verschillende mensen die door een gang lopen. Onder de lopende mensen was één persoon die ooit slachtoffer was van een roofoverval. Aan de gevangenen werd gevraagd: welke loper zouden jullie uitkiezen als slachtoffer? Ze kozen allemaal voor dezelfde persoon. De persoon die dus ooit al eerder slachtoffer was. Ze beslissen het echt vaak op hun loopje. Eigenlijk net zoals een roofdier zijn volgende maaltijd uit een kudde dieren kiest, zo zoeken criminelen ook vaak naar mensen die geen krachtige manier van lopen hebben. Dus het klinkt misschien een beetje afgezaagd, maar als je dus in de stad loopt en je kijkt de hele tijd op je telefoon en je hebt oordoppen in, dan is de kans dat je bestolen wordt natuurlijk veel groter. Laten we eerlijk zijn, je moet gewoon met je fikken van andermans spullen afblijven. Dat vind ik een hele goeie.