Hoe zijn superhelden zo populair geworden?

Vroeger werden helden beschreven in verhalen en boeken. Teksten op papier met hier en daar een plaatje. Maar in de jaren 30 van de vorige eeuw werd in Amerika een nieuwe vorm ontwikkeld: de strip. In 1938 verscheen het eerste stripverhaal met de allereerste superheld: Superman. Een buitenaards weeskind dat op aarde terechtkomt en door de kracht van onze zon kan vliegen lasers kan schieten door zijn ogen en supersterk is. En hij is ook de eerste superheld die in een bijzonder, maar ook best wel gek kostuum de wereld redt. Het blijkt een enorm succes dus niet lang daarna volgen veel meer superhelden. Er kwamen zoveel superheldenverhalen uit dat er een heel nieuw genre ontstond: Het superheldengenre. Allemaal met speciale krachten en natuurlijk een eigen superpak. Sinds 2008 zijn superheldenfilms een van de grootste genres in de filmwereld. Maar niet alleen de films. Eigenlijk is de wereld van de superheld een wereld op zich met strips, games, events en merchandise. En die films worden steeds populairder. En er komen nog meer verhalen van steeds meer superhelden. Het lijkt wel alsof iedereen stiekem een superheld wil zijn. Ik sta hier op Comic Con. En hier wordt wel heel goed duidelijk hoeveel mensen van superhelden houden. Hoe komt het dat superhelden zo populair zijn? Je ziet het overal om ons heen. Iedereen heeft zich uitgedost als zijn favoriete held. De superheld staat voor: Meer kunnen, sterker zijn, stoerder zijn dan een gewoon mens is. Een superheld is een soort ideaal figuur, eigenlijk. En als ik denk aan die helden, dan zie ik gespierde, witte mannen voor me. Hoe komt dat? Toen superhelden voor het eerst als stripfiguren verschenen waren alle artiesten die werden ingehuurd om ze te maken, allemaal witte mannen. Dus die tekende eigenlijk een soort van superversie van zichzelf. Ja. En op het moment dat je ziet dat er ook zwarte artiesten, vrouwen allerlei andere groepen ook superhelden gaan tekenen dat dat beeld echt gaat veranderen en dat je daar meer variatie in begint terug te zien. Ja, want inmiddels zie je echt wel andere typen superhelden. Absoluut. Iedereen kent Black Panther, dat is een van de grootste Marvel successen geweest. Ja. Het idee dat je een soort stoere James Bond-achtige superheld hebt, die ook zwart is. Die uit een Afrikaans land komt. Het is heel belangrijk voor mensen om zich daarin te kunnen herkennen. Thor is in de stripboeken veranderd van een man naar een vrouw. Miles Morales, mijn persoonlijke favoriet, een zwarte Spiderman. Superleuk omdat dat betekent, dat als je niet wit bent en geen man dat je toch ook gewoon een superheld kan vinden die een beetje op jou lijkt en waarin je je fantasie kan projecteren. Ja. Je ziet hier ook echt dat iedereen een superheld kan zijn. En dat is uiteindelijk waar het om gaat bij superhelden en alle oude heldenverhalen: Iedereen wil een soort voorbeeld waar ze zichzelf in kunnen herkennen maar wat ook iets geeft om naar te streven. Ja. Want niemand is een superheld, maar je kan wel fantaseren over hoe je het liefst zou willen zijn. Ja. En het mooie is dat superhelden er tegenwoordig voor ons allemaal zijn. Ze zijn ook een inspiratie voor iedereen. Want een superheld kan misschien zijn speciale krachten gebruiken om de wereld te redden. Maar een echte held schuilt in ons allemaal. Met of zonder superkrachten.